‘ആരാധ്യനയിട്ടു ആരുമില്ല അല്ലാഹു അല്ലാതെ’ എന്ന ലളിതമായ ഇസ്ലാമിന്റെ പ്രതിജ്ഞാവാക്യം, യഥാര്ത്ഥ മനുഷ്യപ്രകൃതിക്ക് ഏറ്റവും യോജിച്ചതാണെങ്കിലും പരമ്പരാഗതമായി ബഹുദൈവാരാധനയില് മുഴുകിയവര്ക്ക് അത് വളരെ പ്രയാസമുള്ള കാര്യമായി അനുഭവപ്പെടുന്നു. അവരുടെ ബുദ്ധിയും വിജ്ഞാനവുമെല്ലാം ബഹുദൈവാരാധനയെ ന്യായീകരിക്കുവാനും സ്ഥാപിക്കുവാനും ഉപയോഗപ്പെടുത്തുക എന്നല്ലാതെ, പ്രപന്ജ സ്രഷ്ടാവും സംരക്ഷകനുമായ ദൈവം മാത്രമാണ് ആരാധനക്കര്ഹന് എന്ന സത്യം ഗ്രഹിക്കാന്, അവരുടെ ബുദ്ധിയും വിജ്ഞാനവും ഒന്നും സഹായകമാവുന്നില്ല. ലൌകിക വിഷയങ്ങളെല്ലാം വളരെയധികം ബുദ്ധിയോടെയും വിവേകത്തോടെയും കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നവര്, ആരാധനയുടെ വിഷയം വരുമ്പോള് അന്ധമായ അനുകരണ ത്തിന്റെയും പാരമ്പര്യത്തിന്റെയും മാര്ഗം സ്വീകരിക്കുന്നു. ബുദ്ധിക്കും വിവേകത്തിനും ആ രംഗത്ത് സ്ഥാനമില്ല എന്ന നിലപാടാണ് അധികമാളുകളും കൈകൊള്ളുന്നത്. copy
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് (Atom)
ബ്ലോഗ് ആര്ക്കൈവ്
-
▼
2013
(30)
-
▼
മാർച്ച്
(28)
-
▼
മാർ 28
(25)
- സ്ത്രീ അബല ?
- സ്ത്രീകളും പീഡകരാ
- ഇഖവാനുല് മുസ്ലിമൂന്
- വലിയ്യും മസിദ്ധനും
- കണ്ണീരി
- മാര്കിസം
- ഗള്ഫ് എന്ന പച്ചപ്പ്
- ഇമാം ഗസ്സാലി
- സത്വത്തെ തിരിച്ചറിയാത്ത സ്ത്രീ
- സ്ത്രീ പക്ഷ
- അവതാരം , പുനര്ജ്ജന്മം
- ഒരു ശാസ്ത്രീയ സിദാന്ധം
- ‘ആരാധ്യനയിട്ടു ആരുമില്ല അല്ലാഹു അല്ലാതെ’
- മനോഭാവം
- തൌഹീട് പ്രചാരണം മുജാഹിദു സ്റ്റൈല്
- യുക്തിവാദം
- തൌഹീട്
- സമ്പൂര്ണ മതം
- സ്ത്രീ ഇസ്ലാമില്
- പള്ളിയും ആര്ഭാടവും
- നമ്മളാണ് പോലീസ് -------------------- ഭരണ കൂടം നമ്...
- സാഹിത്യം ---------- സാഹ്യത്യം വശ്യവും എന്നാല് ...
- ആത്മീയം ------------ ആത്മീയ ജീവിതത്തിലെ വിപണിയില...
- പാവം രാഷ്ട്രീയക്കാര് ================== ലൈഗികതിക...
- വിവാഹം *********** ആദ്യത്തെ അദ്ധ്യായം കവിതയും ശേ...
-
▼
മാർ 28
(25)
-
▼
മാർച്ച്
(28)
എന്നെക്കുറിച്ച്
- BAPPU
- PULIYAKKODE WANDOOR, KERALA, India
- മനസ്സില് ഒരുപാടു സ്വപ്നങ്ങള് നെയ്തുകൂട്ടിയവനാണ് ഈയുള്ളവന് . പഠിച്ചിരുന്ന കാലത്ത് വായിക്കാത്ത പുസ്തകങ്ങള് വിരളമാണ് അന്ന് മനസ്സില് ഞാന് ഉമ്മവെച്ചുമമവെച്ചുണര്തതിയ കഥകള് ഞാന് ഓമനിച്ച കവിതകള് കന്യാവാക്യങ്ങള് ഒന്നും ഇന്നെന്റെ മനസ്സിലില്ല പ്രാണന്റെ വേദന എനിക്കുചുറ്റും ചോരച്ചാലുകലായി കറങ്ങുന്നു,പിടയുന്ന നെഞ്ചും ഇറ്റുവീഴാത്ത കണ്ണീര് കണങ്ങളായി അവശേഷിക്കുന്നു. ഓര്മവെച്ചനാള്മുതല് അകത്തെ വാരിയെല്ലുകള്ക്കിടയില് ചേര്ത്തുവെച്ച എത്രയോ ആശയങ്ങള് ഒന്നും ഒന്നും ഞാന് ഞാനല്ലതായപ്പോള് ഇല്ലാതായി . മുമ്പൊക്കെ ഞാന് കടലാസില് കുത്തികുറിച്ചിരുന്നത് ഇന്നീ കീ ബോര്ടിലലേക്ക് പകര്ത്താന് ഞാന് ആദ്യമായി ഒരുങ്ങിയപ്പോള് മരവിപ്പിന്റെ മരുഭൂമിയാണ് ഇന്നെന്റെ മനസ്സ് എന്ന് ഞാനറിയുന്നു. എനിക്ക് വയ്യ ബ്ലോഗെന്ന ഈ മഹാപ്രളയത്തില് സര്ഗശക്തി ഒട്ടുമില്ലാത്ത കുറച്ചു വരികള് വായനക്കാര്ക്ക് വായിക്കാനല്ല പണ്ടത്തെ എന്നെ അറിയാന് ആ ഭൂതം ഓര്ക്കാന് വേണ്ടി മാത്രം മാതൃ ഭാഷ പോലും അന്യമാവാതിരിക്കാന് - വാക്കുകള് കിട്ടാത്ത പൊട്ടനെപോലെ വല്ലപ്പോഴും കിട്ടുമെന്ന പ്രതീശ്ച്ടയോടെ മൂകവും ഗംഭീരവും ഓരോതുതീര്പ്പിനും തയ്യാറില്ലാത്ത പ്രവാസകാലം നിസ്സഹമായ എന്റെ മനസ്സിന്റെ വിങ്ങലായി അനതമായി ദിനരാത്രങ്ങളായി എന്റെ മുന്നില് ----- ക്ഷമിക്കുക മാലോകരെ ക്ഷമിക്കുക ,,,,,,,,,
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ