എന്‍റെ അവള്‍

ഇന്നും ഞാന്‍ പോസ്റ്റ്‌ ബോക്സ്‌ നോക്കി . എന്നാല്‍ ഒന്നും എനിക്കതില്‍ കാണാനായില്ല നിരാശനായി പോസ്റ്റ്‌ ഓഫീസിന്റെ പടിയിറങ്ങുമ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ പതിച്ചുവെച്ച ആ സുന്ദര രൂപം  പുറത്തേക്ക് ചാടി എനിക്ക് ചുറ്റും മായാവലയമായി നില്‍ക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി. ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളില്‍ വല്ലത്തൊരു തേങ്ങല്‍ . നെഞ്ചിനു വല്ലാത്തൊരു ഭാരം , ഒരു നീറല്‍. ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്ന സുഹൃത്ത് അബുവിന്റെ കയ്യില്‍ കാറിന്‍റെ താക്കോല്‍ കൊടുത്ത് വണ്ടിയെടുക്കാന്‍ പറഞ്ഞു . അവന്‍ എന്‍റെ മുഖത്ത് നോക്കി ഒരു കള്ളച്ചിരി പാസാക്കി.
              പോസ്റ്റ്‌ ഓഫീസില്‍ നിന്നും റൂമിലേക്കുള്ള യാത്രയില്‍ കൂട്ടുകാരന്‍ എന്നോട് കാര്യങ്ങള്‍ തിരക്കി എന്താ ഇക്കാ മുഖം വല്ലാതെയിരിക്കുന്നത് ? ഞാനൊന്നും മറുപടി പറഞ്ഞില്ല . ചോദിയ്ക്കാന്‍ ഒന്നും ഇല്ലഞ്ഞിട്ടോ അതോ ചോദിച്ചിട്ടും കാര്യമില്ലഞ്ഞിട്ടോ എന്തോ പിന്നെ അവനൊന്നും ചോദിച്ചതും ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞതുമില്ല. പുറത്തുനിന്നും തണുത്ത കാറ്റ് ഉള്ളിലേക്ക് വീശിയപ്പോള്‍ മനസ്സ് വല്ലാതെ ഒരുപാടു പിറകിലേക്ക് പോയി. ഇതിനടയില്‍ റൂമില്‍ എത്തിയത് ഞാനറിഞ്ഞില്ല .ഇക്കാ ഇറങ്ങ്‌ റൂമെത്തി ഇക്കാ കേറിക്കോ ഞാന ബഗാലയില്‍ നിന്നും ഫോണ്‍ കാര്‍ഡ്‌ വാങ്ങി ഇപ്പൊ വരാം അതും പറഞ്ഞവന്‍ തൊട്ടടുത്ത ബാഗാലയിലെക്കും ഞാന്‍ റൂമിലേക്കും പോന്നു . ഞാനും എന്നെ ഇക്കയെന്നും വിളിക്കുന്ന എപ്പോഴും എന്‍റെ കൂടെ മാത്രം നില്‍ക്കാന്‍ താത്പര്യപെടുന്ന ഞാന്‍ കുഞ്ഞു എന്ന് വിളിക്കുന്ന നാട്ടില്‍ ഞങ്ങള്‍ തമ്മില്‍  ഏകദേശം നാനൂറു കിലോമീറ്റര്‍ എങ്കിലും ദൂരമുള്ള  ഇവിടെ വന്നതിനു ശേഷം മാത്രം പരിജയമുള്ള ഞാന്‍ കുഞ്ഞു എന്ന് വിളിക്കുന്ന എന്‍റെ പ്രിയ സുഹൃത്ത് സമീര്‍ . എന്നേക്കാള്‍ രണ്ടു വയസ്സിനു മൂപ്പുന്ടെങ്കിലും എന്നെ ഇക്കയെന്നെ വിളിക്കൂ .തുടക്കത്തില്‍ ഞാനത് സഹിച്ചിരുന്നില്ല എന്നെ ഒരു വയസ്സനക്കാനുള്ള ശ്രമമല്ലേ എന്നുപോലും ഞാന്‍ തെട്ടിധരിച്ചുട്ടുണ്ടായിരുന്നു.
    poornamalla ------------